Een hele tijd geleden had ik al eens een les Yin yoga geprobeerd, ik vond het niks! Het was confronterend, ik raakte gefrustreerd en het was ongemakkelijk. Ik dacht “dit is niks voor mij” en heb het lange tijd geen 2e kans gegeven.
En ik wist diep van binnen goed dat het niet aan de yoga zelf lag, waardoor ik het niks vond. Het was confronterend, omdat ik ‘gedwongen’ werd om te zijn met alleen mijn gedachten. Het was ongemakkelijk, omdat ik in bepaalde ongebruikelijke houdingen werd gezet. Het was frustrerend, omdat ik werd ‘gedwongen’ om te voelen wat er zich in mijn lijf afspeelde.
Ik werd gedwongen om te luisteren in de stilte…
Op dat moment was ik er niet klaar voor, ik durfde het niet. Inmiddels heb ik vele duiveltjes in mijn hoofd recht in de ogen aangekeken en kan ik enorm genieten van de stilte.
Want in de stilte kan ik nu wél luisteren naar mijn eigen gedachten en in die gedachten liggen vele antwoorden verscholen, blijkt nu.
Yin yoga is fantastisch!
Durf jij de confrontatie aan te gaan met je eigen gedachten?